Over de minirouwauto.
De Minirouwauto... |
 |
''Als moderne uitvaartverzorgers zijn wij steeds op zoek naar wat past bij de overledene en de familie.
Oude vastgeroeste gewoonten en gedachten rondom de dood en de uitvaart proberen wij wat losser te maken.
Zo ook met de Minirouwauto.
Toen ik een jaar of 18 geleden nieuw was in de branche en op begraafplaats Zorgvlied werkte, verwonderde ik mij over het waarom; Waarom hadden de heren uitvaartverzorgers hoeden op?
Waarom zwart? Waarom handschoenen? Waarom 3-delige kleren? Waarom stil zijn? Waarom zwarte auto's?
En voor een kind? Moet dat nou zo zwaar allemaal? Het is al triest genoeg, laten we het er niet dik bovenop leggen.
Enfin, in die tijd reed ik een Mini, wist van het model Clubman en dacht... hmmm, zou dat niet wat zijn?
Een paar jaar later kon ik er een kopen, opnieuw inrichten en startte ik met de Minirouwauto. (En tegelijk met mijn andere bedrijven Mea Vota uitvaartverzorging en Zacht Kinderuitvaarten).
Ik besta alweer 11 jaar.
De Minirouwauto vind ik nog steeds heel bijzonder om te mogen rijden. Als de auto aankomt staat men al vaak te filmen of foto's te maken. Men verzucht vaak: 'Wat mooi!' of 'Wat fijn, niet zo zwaar tenminste.' En dan kan men ook nog muziek ten gehore brengen. Hoeft niet mag wel. Al zoveel mooie bijzondere momenten meegemaakt.
Neem het moment dat ik in Coronatijd een man mocht vervoeren van het ziekenhuis naar het rouwcentrum. De familie kon er toen niet bij zijn. Ik belde de dochter en zei; Misschien mooi dat ik even langs zijn huis rijdt? En van welke muziek hield hij? Ze vond het een goed idee en hij hield van pianomuziek.
Toen ik de straat in reed met Einaudi op, bleek de hele buurt opgetrommeld. Iemand maakte foto's voor de familie. Ik parkeerde op zijn oprit en liet toen buiten de muziek horen. Van een afstand liet ik de mensen even hun moment hebben.
Na de muziek stapte ik weer in en reed verder.
Paar weken terug was een jongetje na de kerkdienst heel erg boos en verdrietig. Hij was niet te bereiken. Ik vroeg: 'Wil jij je zusje een stuk rijden?' Meteen was hij erbij. De laatste paar honderd meter zat hij bij mij op schoot. Grote glimlach als stoere broer.
Onbetaalbaar.
Of een jonge jongen, die zelf zijn einde had gekozen, was overleden en al zijn vrienden en broers en zussen stonden voor het woonhuis.
Ik had hem net verzorgd en in een kist gelegd en opgehaald uit het ziekenhuis om hem naar een 24-uurs kamer te brengen.
Heel emotioneel voor iedereen. Ik stelde muziek voor toen ik voor de deur stond.
Dat was in de roos. We hebben een nummer of drie, vier gedraaid en iedereen stond op straat te dansen, ook zijn ouders.
Nadat iedereen een bloem bij hem had gelegd, vertrok ik met de familie.
Ik kan inmiddels wel een boek schrijven.
Men moet doen wat goed voelt en het hart volgen als het gaat om afscheid nemen en emoties eruit laten.
Wat een ander denkt of vindt, is volstrekt onbelangrijk.
Hartelijke groet van Chris Beekman''
De mini rouwauto - voor de uitvaart van baby, kind, volwassene.
''De Minirouwauto:
Kan door de nabestaanden/ouder(s) zelf worden gehuurd en bestuurd.
Is bedacht voor de uitvaart van een baby of kind maar kan ook een standaard volwassene kist of mand vervoeren.''